علائم تب کریمه کنگو ویروس تب خونریزی دهنده کریمه-کنگو

طول دوره انکوباسیون (از زمان ورود ویروس تا بروز علائم) بستگی به روش کسب ویروس تب کریمه کنگو دارد. به عنوان مثال، چنانچه عفونت توسط نیش کنه صورت بگیرد، دوره انکوباسیون معمولا یک تا سه روز، نهایتا تا 9 روز به طول می‌انجامد. اما چنانچه عفونت پس از تماس با خون یا بافت‌های آلوده رخ دهد دوره انکوباسیون معمولا پنج تا شش روز، حداکثر تا 13 روز گزارش شده است.

شروع علائم تب کریمه کنگو ناگهانی است همراه با تب، درد عضلانی، سرگیجه، درد گردن و سفتی آن، کمر درد، سر درد، چشم درد و فتوفوبیا (حساسیت به نور) است. در اوایل شروع علائم ممکن است تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکمی و گلودرد دیده شود و پس از آن و عدم هوشیاری ایجاد شود. بعد از دو تا چهار روز، خواب آلودگی، افسردگی و سستی و بی حالی ایجاد شده و درد شکمی مخصوصا در یک چهارم فوقانی سمت راست همراه با بزرگ شدن کبد قابل رویت است.

به هنگام پیشرفت بیماری در بسیاری از نقاط بدن کبودی‌های شدید، خونریزی شدید از بینی و خونریزی‌های غیر قابل کنترلی در محل‌هایی که تزریق انجام می‌شود، قابل مشاهده است و این علائم معمولا در روز چهارم بیماری آغاز شده و حدود 2 هفته به طول می‌انجامد. در شیوع‌های گزارش شده از عفونت CCHF در بیماران بستری شده در بیمارستان میزان مرگ و میر از 9% تا 50% متغیر بوده است. سایر علائم بالینی تب کریمه کنگو عبارتند از: تاکی کاردی (تند شدن ضربان قلب)، لنفادنوپاتی (بزرگ شدن گره های لنفاوی) و بثورات پتشیال (بثورات پوستی ناشی از خونریزی در پوست) در سطوح مخاط داخلی مانند دهان و گلو و روی پوست دیده می‌شود. پتشی‌ها ممکن است به شکل بثورات بزرگتر به نام ecchymoses و خونریزی در سایر نقاط بدن ایجاد شود. معمولا هپاتیت مشاهده می‌شود و بیماران با علائم شدید ممکن است به سرعت دچار کاهش عملکرد کلیه‌ها شده و نارسایی ناگهانی کبد یا نارسایی ریه پس از روز پنجم بیماری در آن‌ها دیده شود.

میزان مرگ و میر ناشی از CCHF تقریبا 30٪ است و مرگ در هفته دوم بیماری اتفاق می‌افتد. در بیمارانی که بهبود می‌یابند، بهبودی معمولا در روز نهم یا دهم پس از شروع بیماری دیده می‌شود. اینکه پس از بهبودی ویروس عوارض طولانی مدتی را ایجاد کند، مورد مطالعه قرار نگرفته ولی آنچه که مشهود است این است که بهبودی به طور آهسته صورت می‌گیرد.