راه های انتقال ویروس تب کریمه کنگو ویروس تب خونریزی دهنده کریمه-کنگو

ویروس تب خونریزی دهنده کریمه-کنگو (CCHF) توسط گزش کنه و یا از طریق تماس با بافت‌های حیوان به هنگام ذبح آن یا بلافاصله پس از ذبح آن به انسان منتقل می‌شود.

لازم به ذکر است که برای انتقال ویروس تب کریمه کنگو از حیوان ذبح شده به انسان، حضور ویروس در خون حیوان لازم است، یعنی ویروس با ورود خود به خون (ویرمی) امکان دسترسی به بافت‌های مختلف حیوان را پیدا می‌کند حال اگر در این مرحله (یعنی مرحله ویرمی) حیوان مورد سلاخی قرار گیرد، تماس با خون یا بافت‌های حیوان سبب انتقال ویروس به انسان می‌شود.

انتقال از انسان به انسان نیز از طریق تماس با خون یا مایعات بدن فرد آلوده امکان پذیر است. شیوع CCHF به دلیل پتانسیل اپیدمی آن، میزان مرگ و میر بالا (10-40%)، پتانسیل آن برای شیوع در بیمارستان و مشکلاتی که در درمان و پیشگیری از آن وجود دارد، تهدیدی برای خدمات بهداشت عمومی محسوب می‌شود.

مدارکی دال بر پخش ویروس تب کریمه کنگو در بیمارستان از راه وسایل و تجهیزات پزشکی که به خوبی استریل نشده‌اند و استفاده مجدد از سوزن‌های تزریق اتفق افتاده است.

 CCHF یا تب کریمه کنگو در تمام آفریقا، خاورمیانه، کشورهای جنوب شرقی اروپا (منطقه بالکان)، جنوب آسیا و تمام نقاط جغرافیایی که کنه‌های جنس هیالوما را دارد (به عنوان وکتور یا حامل ویروس) به شکل اندمیک (بومی) وجود دارد. این کنه‌ها هم به عنوان حامل ویروس عمل می‌کنند و هم به عنوان مخزن آن. کنه‌های جنس Hyalomm که عامل اصلی بروز تب خونریزی کریمه کنگو هستند.

جنس ماده در سمت راست و جنس نر کنه در سمت چپ تصویر دیده می شوند.

بسیاری از حیوانات وحشی و اهلی از قبیل گاو، بز، گوسفند و خرگوش صحرایی به عنوان میزبان‌هایی که ویروس در آن‌ها تکثیر پیدا می‌کند، نقش دارند.