آزمایش ADENO (آدنوویروس)
آدنوویروس گروهی از ویروس‌های رایج هستند که پوشش داخلی چشم‌ها، راه‌های هوایی و ریه‌ها، روده‌ها، مجاری ادراری و سیستم عصبی را آلوده می‌کنند. آنها از علل شایع تب، سرفه، گلودرد، اسهال و قرمز شدن چشم‌ها هستند. این نوع عفونت‌ها در کودکان بیشتر از بزرگسالان اتفاق می‌افتد، اما هر کسی ممکن است به آن مبتلا شود. اکثر بچه‌ها تا سن 10 سالگی حداقل به یکی از نوع عفونت آدنوویروسی مبتلا خواهند شد.
عفونت ها معمولاً فقط علائم خفیفی ایجاد می‌کنند و در عرض چند روز خود به خود بهبود می‌یابند. اما در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، به ویژه کودکان، می توانند جدی‌تر باشند. بنابراین نباید از این ویروس غافل شد زیرا که فرد مبتلا می‌تواند افراد دیگر را نیز درگیر کند.
راه‌های ابتلا به آدنوویروس
این ویروس معمولاً در مکان‌های شلوغ مستعد پخش شدن و ابتلای دیگر افراد و کودکان است. مخصوصاً در کودکان این مورد بیشتر دیده می‌شود. مثلا در مهدکودک‌ها، اردوهای مدرسه و یا حتی خود مدرسه.
آدنوویروس بسیار مسری است. زمانی که فرد مبتلا سرفه یا عطسه می‌کند، این ویروس می‌تواند پخش شود. قطرات حاوی ویروس در هوا پخش می‌شوند و روی سطوح فرود می‌آیند.
هنگامی که کودک شما با دست شخصی که آن را دارد یا اسباب بازی یا شی دیگری را که توسط فردی که آن ویروس را دارد لمس می‌کند و سپس دهان، بینی یا چشمان خود را لمس می‌کند، می‌تواند به ویروس مبتلا شود. این بیماری به سرعت در کودکان پخش می‌شود، زیرا آنها بیشتر احتمال دارد دست‌های خود را روی صورت و دهان خود بگذارند. بنابراین انتقال بیشتر و درگیری بیشتر در این ویروس نصیب کودکان می‌شود.
هنگام تعویض پوشک کودک ممکن است مبتلا شوید. همچنین ممکن است از خوردن غذاهایی که توسط شخصی تهیه شده است که پس از رفتن به دستشویی دست‌های خود را به درستی نشسته، بیمار شوید. ابتلا به ویروس از آب نیز ممکن است. مانند دریاچه‌های کوچک یا استخرهایی که به خوبی نگهداری نمی‌شوند و تمیز نیستند. اما باید بدانید که این مورد اغلب اتفاق نمی‌افتد و بیماری این چنین انتقال نمی‌یابد.
علائم ابتلا به آدنوویروس
هر نوعی از آدنوویروس می‌تواند به طور متفاوتی روی شما تأثیر بگذارد:
- برونشیت: سرفه، آبریزش بینی، تب، لرز
- سرماخوردگی و سایر عفونت‌های تنفسی: گرفتگی و آبریزش بینی، سرفه، گلودرد و غدد متورم
- کروپ: سرفه، مشکل در تنفس، صدای بلند هنگام تنفس
- عفونت گوش: گوش درد، تحریک پذیری، تب
- چشم صورتی (ورم ملتحمه): قرمزی چشم، ترشح از چشم، اشک چشم بیش از حد، احساس وجود چیزی در چشم
- پنومونی: تب، سرفه، مشکلات تنفسی
- عفونت‌های معده و روده: اسهال، استفراغ، سردرد، تب، گرفتگی معده
- تورم مغز و نخاع (مننژیت و آنسفالیت): سردرد، تب، سفتی گردن، تهوع و استفراغ (این نادر است)
- عفونت‌های دستگاه ادراری: سوزش و درد هنگام ادرار کردن، نیاز مکرر به ادراد، وجود خون در ادرار
اگر فکر می‌کنید کودک شما ممکن است یکی از این ویروس‌ها را داشته باشد، با پزشک اطفال مشورت کنید. اگر نوزاد زیر 3 ماه علائم عفونت آدنوویروس را دارد، حتماً با پزشک تماس بگیرید.
اگر کودک شما هر یک از این علائم جدی تر را داشت، فوراً با پزشک تماس بگیرید:
- مشکل در تنفس
- ورم دور چشمشون
- تبی که بعد از چند روز از بین نمی‌رود
- علائم کم آبی بدن، مانند پارگی کم یا پوشک کمتر مرطوب
روش‌های تشخیص این بیماری
پزشک کودک شما ممکن است بخواهد یک معاینه فیزیکی و احتمالاً یک یا چند مورد آزمایش را برای کودک شما تجویز کند تا ببیند آیا ویروس یا باکتری باعث عفونت شده است یا خیر:
- آزمایش ADENO
- آزمایش خون: یک پرستار نمونه خون کودک شما را از رگ بازوی او می گیرد.
- آزمایش ادرار: کودک شما در فنجانی که پرستار به شما می دهد ادرار می کند.
- آزمایش سواب: یک پرستار از یک سواب پنبه ای برای گرفتن نمونه مخاط از بینی کودک شما استفاده می کند.
- آزمایش مدفوع: نمونه‌ای از مدفوع فرزندتان را در خانه جمع آوری کرده و به مطب پزشک می‌آورید.
- اشعه ایکس قفسه سینه: کودک شما بی حرکت دراز می‌کشد در حالی که یک تکنسین از مقدار کمی اشعه برای گرفتن عکس از داخل قفسه سینه استفاده می‌کند. این کار به پزشک کودک شما کمک می‌دهد که قلب و ریه‌های او را دقیق‌تر ببیند.
آزمایش ADENO
هر دو آزمایش آنتی ژن خون و آزمایش آنتی ژن مدفوع می‌توانند برای آزمایش عفونت آدنوویروس استفاده شوند. رایج ترین آزمایش آنتی ژن برای آدنوویروس، سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA) است، مانند IVD Adenovirus Stool Detection Antigen Microwell ELISA. روش دیگری برای آزمایش آدنوویروس، آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) است که بخش‌های کوچکی از DNA آدنوویروس را کپی و تقویت می‌کند و به پزشکان و آزمایشگاه‌ها امکان می‌دهد وجود آدنوویروس را در نمونه مدفوع، خون یا مخاط تشخیص دهند.
درمان آدنوویروس
آنتی بیوتیک‌ها به عفونت‌های آدنوویروسی کمک نمی‌کنند زیرا این داروها فقط باکتری‌ها را از بین می‌برند. کودکان اغلب در عرض چند روز خود به خود بیماری را پشت سر می‌گذارند. برخی از عفونت‌ها، مانند متورم و قرمز شدن چشم یا ذات الریه، می‌توانند یک هفته یا بیشتر ادامه داشته باشند. کودکانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است برای کمک به بهبودی به درمان در بیمارستان نیاز داشته باشند.
برای کمک به احساس بهتر و بهبود فرزندتان می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:
مایعات فراوان بدهید. کودکان به دلیل تب، استفراغ و اسهال مایعات خود را از دست می‌دهند. ممکن است دچار کم آبی شوند. آب یا آب میوه 100% طبیعی بهترین گزینه برای هیدراته نگه داشتن کودکان است.
تب را پایین بیاورید و از پزشک خود بپرسید که آیا می‌توانید استامینوفن یا ایبوپروفن را برای تسکین درد و تب به کودک خود بدهید. به کودکان محصولات حاوی آسپرین ندهید که می‌تواند منجر به یک بیماری نادر اما جدی به نام سندرم ری شود.
سخن پایانی
برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری باید به بهداشت فردی خود و کودک خود توجه ویژه‌ای داشته باشید. این بیماری اغلب در کودکان خود را نشان می‌دهد و شکل‌های گوناگونی دارد. بنابراین برای این که از ابتلا به این بیماری مطمئن شوید، باید حتماً آزمایش آدنوویروس را بدهید.