حقیقت هایی درباره پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی (آیا ممکن است؟!)

زمان مطالعه این مطلب: 11 دقیقه

پزشکی قانونی به عنوان یک رشته علمی، در بررسی و تحلیل شواهد مرتبط با رابطه مقعدی نقش مهمی دارد. پزشکان قانونی با بررسی آثار فیزیکی و آسیب‌های واردشده به ناحیه مقعد، می توانند وجود رابطه مقعدی را تایید کنند. تحقیقات دانشگاه برکلی واقع در کالیفرنیا در راستای پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی نشان می‌دهد که، حدود 30 تا 35 درصد از زنان و 26 درصد از مردان آمریکا در طول زندگی خود تجربه تعرض جنسی، از جمله رابطه مقعدی را دارند.

علاوه بر شواهد فیزیکی، آزمایش‌های پزشکی نیز اطلاعات ارزشمندی درباره عوارض رابطه مقعدی ارائه می دهند. وجود عفونت‌های منتقل‌شونده از راه جنسی، نشانه‌ای از وقوع رابطه مقعدی است. همچنین، بررسی تاریخچه پزشکی و شواهد روانشناختی مانند اضطراب جنسی و افسردگی نیز می‌توانند به تشخیص آنال سکس کمک کنند.

این متن با سوال و جواب درباره رابطه مقعدی اطلاعات مهمی را درباره پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی در اختیار شما قرار می دهد. بنابراین به منظور افزایش آگاهی خود تا پایان متن با ما همراه باشید. 

دکتر سارا کاتز استادیار دانشگاه در این باره می گوید: “چالش‌های تشخیص دخول مقعدی ناشی از تابوهای اجتماعی و عدم آگاهی عمومی درباره آسیب های این نوع رابطه است. این وضعیت منجر به عدم گزارش و درک نادرست از تجربیات آسیب‌زای افراد می شود.”

پزشک قانونی تشخیص دخول چیست؟

در اساس پزشکی قانونی به بررسی، تحلیل شواهد و مدارک مرتبط با جنایات و حوادث می‌پردازد ولی یکی از وظایف این سازمان نیز تشخیص دخول است. تشخیص دخول به معنای تعیین این است که آیا مقاربت جنسی بدون رضایت و به‌طور غیرقانونی انجام شده است یا خیر.

این فرایند شامل بررسی فیزیکی و پزشکی فرد قربانی است که ممکن است شامل معاینه ناحیه تناسلی، جمع‌آوری نمونه‌های بیولوژیکی و تجزیه و تحلیل آن‌ها باشد. پزشک قانونی با توجه به یافته‌های خود می‌تواند به قاضی یا مقامات قضایی در مورد وقوع دخول یا رابطه بدون دخول کمک کند.

تشخیص دخول علاوه بر بررسی فیزیکی، نیازمند بررسی‌های روانشناختی و اجتماعی نیز هست. در بسیاری از موارد، قربانیان ممکن است از بیان جزئیات وقوع حادثه خودداری کنند و این امر می‌تواند بر روند تشخیص تأثیر بگذارد.

بنابراین، پزشک قانونی باید با دقت و حساسیت به این موضوع نزدیک شود و در عین حال شواهد علمی و پزشکی را نیز در نظر بگیرد. این فرایند نه‌ تنها به شناسایی حقیقت کمک می‌کند، بلکه می‌تواند در تعیین مجازات متجاوز و حمایت از قربانیان نیز نقش مهمی ایفا کند.

آیا پزشک قانونی می تواند رابطه مقعدی را تشخیص دهد؟

بله. امروزه پیشرفت های نوین در علم پزشکی در تشخیص آنال سکس بسیار موفق عمل می کند. برای بررسی رابطه مقعدی روش های مختلفی وجود دارد. استفاده از این روش ها و دقت به نشانه های فیزیکی از راهکارهایی هستند که در تشخیص آنال سکس مورد استفاده قرار می گیرند. در جدول زیر می توانید برخی از روش های مورد استفاده در تشخیص آنال سکس را مشاهده کنید:

روش های تشخیص	توضیحات
فیزیکی	معاینه و بررسی وضعیت داخلی مقعد و رکتوم
آزمایش های بیولوژیکی	نمونه‌های بافتی یا مایعات بررسی وجود باکتری‌ها یا ویروس‌ها
بررسی وضعیت اندام ها	بررسی سوابق پزشکی و نشانه‌های عمومی سلامت

آمارهای موجود در پزشکی قانونی حاکی از آن است که مجموع این آزمایش‌ها تا حدود 75 درصد در تشخیص آنال سکس موفق عمل می کنند.

کدام نشانه های فیزیکی رابطه مقعدی در معاینه دیده می شوند؟

بیشترین سوال و جواب درباره رابطه مقعدی مربوط به نشانه های رابطه جنسی است. بسیاری از افراد این سوال را مطرح می کنند که مهمترین نشانه های فیزیکی آنال سکس چیست. در پاسخ به این سوال باید گفت که علائم رابطه مقعدی شامل موارد زیر است:

• تغییرات پوستی و بافتی
• علائم التهاب

رابطه مقعدی علاوه بر عوارض مهمی مانند افسردگی بعد از رابطه جنسی همراه دارد، در هنگام پزشک قانونی تشخیص دخول با علائم بالا خود را نشان می دهد. در ادامه به بررسی بیشتر خواهیم پرداخت.

تغییرات پوستی و بافتی

اغلب این تغییرات شامل قرمزی، التهاب و درد در ناحیه مقعد است که به دلیل فشار و اصطکاک ناشی از دخول رخ می دهد. همچنین، در صورت عدم استفاده از روان‌کننده ها، نشانه‌هایی از زخم یا خراشیدگی،  نیز در ناحیه مقعد دیده می شود. در برخی موارد، عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی نیز می‌توانند منجر به بروز جوش‌ها یا ضایعات پوستی شوند.

علائم التهاب، زخم یا آسیب دیدگی

قرمزی و تورم در ناحیه مقعد، سکس مقعدی دردناک، و احساس سوزش یا خارش در ناحیه مقعد از مهمترین تغییرات مقعدی در معاینه پزشکی قانونی است.

همچنین، زخم‌ها یا خراشیدگی‌های قابل مشاهده در بافت نرم، خون‌ریزی خفیف، عفونت، ترشحات غیرطبیعی، تب یا احساس عمومی ناخوشی نیز از نشانه های رابطه مقعدی محسوب می شوند.

آیا تفاوت بین رابطه توافقی و غیر توافقی در پزشکی قانونی قابل تشخیص است؟

بله، پزشک قانونی تشخیص دخول می تواند به راحتی سکس مقعدی توافقی یا غیر توافقی را از هم تشخیص بدهد. در رابطه مقعدی توافقی، هر دو طرف با آگاهی و رضایت کامل، این رابطه را برقرار می کنند و معمولاً راحتی و ایمنی طرفین در نظر گرفته می شود.

در مقابل، رابطه مقعدی غیرتوافقی وضعیتی است که در آن یکی از طرفین به زور یا تحت فشار مجبور به شرکت در این عمل می‌شود. جدول زیر شواهدی را به شما نشان می دهد که در پزشکی قانونی به عنوان رابطه غیرتوافقی تلقی می شوند:

نوع شواهد	توضیحات
مشاهده آسیب‌های فیزیکی	وجود زخم، کبودی یا خراشیدگی‌ در نواحی مختلف بدن، به‌ویژه مقعد
وجود علائم تجاوز	آسیب‌های داخلی یا خارجی نشان‌دهنده زورگویی یا تجاوز جنسی
آزمایش‌های پزشکی	وجود عفونت‌های منتقل‌شونده از راه جنسی
شواهد روانشناختی	آسیب های روانی و عاطفی، مانند اضطراب، افسردگی یا PTSD.
گزارشات شغلی یا اجتماعی	شهادت‌ها دیگران مبنی بر رفتارهای مشکوک یا سابقه خشونت
شواهد فیزیکی در صحنه جرم	وجود نشانه‌های زورگویی یا مقاومت از طرف قربانی، مانند پارگی لباس
گزارش‌های پزشکی	بررسی تاریخچه پزشکی نشان‌دهنده آسیب‌های مکرر یا مشابه

همانگونه که جدول بالا نشان می دهد، رابطه مقعدی غیر توافقی اغلب آسیب‌های جسمی و روانی جدی را برای فرد قربانی به همراه دارد.

آزمایش های پیشرفته برای تشخیص دقیق تر

پزشکی قانونی و تشخیص رابطه مقعدی پیش از هر چیز مدیون پیشرفت های تکنولوژی  است. روش های نوین علمی  تا حد بسیاری به پزشک قانونی تشخیص دخول کمک می کنند. برخی از روش های پیشرفته در تشخیص آنال سکس عبارتند از:

• آزمایش DNA
• آنالیز ترشحات
• استفاده از سی تی اسکن
• میکروسکوپ های پزشکی
• تصویر برداری پزشکی MRI
• معاینه اندام ها
• نمونه برداری داخلی در زنان
• نمونه برداری غیر مستقیم بدن

تمام موارد بالا، از پیشرفته ترین روش هایی است که می توان برای تشخیص رابطه جنسی از پشت استفاده کرد. اما چگونه؟ در ادامه به سوال و جواب درباره رابطه مقعدی و این روش ها می پردازیم.

بررسی و آزمایش DNA

نمونه‌برداری از ناحیه مقعد و جمع‌آوری شواهد بیولوژیکی مانند ترشحات، خون یا بافت، اطلاعات ارزشمندی را برای پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی فراهم می کند. آزمایش دی‌ان‌ای، به‌ویژه در مواردی که قربانی قادر نیست به‌طور واضح به تشریح وضعیت بپردازد، می تواند به اثبات یا رد ادعای تجاوز کمک کند.

آنالیز ترشحات

برخی از ویژگی‌های بیولوژیکی ترشحات به زمان وقوع آن بستگی دارد. به عنوان مثال، گاهی ترشحات مایعات بدن حاوی اسپرم، مایعات پیش از انزال یا دیگر نشانگرهای بیولوژیکی است که می‌توانند زمان رابطه را مشخص کنند.

با بررسی این ویژگی‌ها و مقایسه آن‌ها با اطلاعات مربوط به چرخه قاعدگی یا زمان تخمک‌گذاری، می‌توان به یک تخمین تقریبی از زمان رابطه مقعدی دست یافت.

استفاده از سی تی اسکن

تکنیک‌هایی مانند تصویربرداری پزشکی، از جمله سی‌تی‌اسکن و ام‌آرآی، امکان بررسی دقیق بافت‌ها و ساختارهای داخلی ناحیه مقعد را فراهم می‌آورند و می‌توانند آسیب‌های داخلی، مانند پارگی‌ها یا خونریزی‌ها، را شناسایی کنند.

همچنین، تکنیک‌ های میکروسکوپی نیز با بررسی نمونه‌های بافتی و شواهد بیولوژیکی، در تشخیص آسیب‌های ناشی از رابطه جنسی مقعدی به کار می روند.   

میکروسکوپ های پزشکی

وجود سلول‌های التهابی، نشانه‌های عفونت یا آسیب‌های بافتی شواهدی از وقوع رابطه جنسی غیرتوافقی است. همچنین، شناسایی اسپرم یا دیگر باکتری‌ها و ویروس‌ها در نمونه‌ها می‌تواند به تعیین نوع و زمان رابطه کمک کند.

این تحلیل‌های میکروسکوپی علاوه بر شناسایی آسیب‌های احتمالی، می توانند در مراحل قانونی به عنوان مدارک معتبر مورد استفاده قرار بگیرند.

تصویربرداری پزشکی MRI

این تکنیک با تولید تصاویری دقیق از بافت‌های نرم، امکان بررسی ساختارهای داخلی مقعد و نواحی اطراف را برای پزشک قانونی تشخیص دخول فراهم می آورد.

ام‌آرآی، پارگی‌ها، التهاب‌ یا هر نوع آسیب بافتی ناشی از رابطه مقعدی را شناسایی می کند. این تصاویر می‌توانند به تشخیص عوارض داخلی و مشکلات ناشی از آسیب‌های فیزیکی کمک کنند.

معاینه اندام ها

معاینات جسمی دقیق، شناسایی علائمی مانند آسیب‌های بافتی، پارگی‌ها، کبودی‌ها یا خونریزی‌ها اولین قدم در پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی است.

همچنین، وجود عفونت‌ها یا التهاب‌ها در مقعد می‌تواند به عنوان نشانه‌ای از فعالیت جنسی غیرتوافقی تلقی شود. معاینه بالینی همچنین به شناسایی علائم عفونت‌های منتقل‌شونده از راه جنسی نیز کمک می کنند.

نمونه برداری داخلی در زنان

جمع‌آوری نمونه‌های بافتی و مایعات از مقعد و نواحی اطراف به پزشک قانونی تشخیص دخول کمک می کند تا وجود سلول‌های التهابی، نشانه‌های آسیب بافتی، یا ترشحات غیرعادی را بررسی کند. همچنین، وجود اسپرم یا عوامل عفونی می‌تواند به تعیین زمان و انواع رابطه جنسی کمک کند.

نمونه برداری غیر مستقیم بدن

جمع‌آوری نمونه‌ مایعات بدن مانند خون، ادرار یا ترشحات، می‌تواند به پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی و شواهد مربوط به آن کمک کند. این نوع نمونه‌برداری شامل آزمایش‌های بیوشیمیایی یا میکروبیولوژیکی است که به شناسایی هورمون‌ها، اسپرم، یا عوامل عفونی می‌پردازد. به عنوان مثال، شناسایی اسپرم در نمونه‌های ادرار می‌تواند به اثبات وقوع رابطه جنسی کمک کند.

محدودیت های پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی

انواع سوال و جواب درباره رابطه مقعدی که توسط افراد مطرح می شود، بسیار زیاد است و یکی از مهمترین آنها محدودیت های پزشک قانونی در ببرسی رابطه مقعدی است.

در واقع مدت ماندگاری آثار رابطه مقعدی در بدن متفاوت است و این مساله محدودیت هایی را برای پزشک قانونی تشخیص دخول ایجاد می کند. برخی از مهمترین محدودیت ها عبارتند از:

• زمان وقوع
• تنوع در روش‌های رابطه
• عدم وجود نشانه‌های واضح
• تاثیرات فردی مانند واکنش‌های فیزیکی و عوارض
• عدم وجود شواهد عینی مانند آسیب‌های ظاهری یا عفونت‌های قابل تشخیص

در واقع نقش عوامل فردی مانند انعطاف پذیری و سرعت ترمیم بافت بسیار مهم است. این مساله پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی را با چالش های بسیاری مواجه می کند.

چرا همه موارد رابطه مقعدی قابل تشخیص نیستند؟

تشخیص رابطه مقعدی به دلیل عدم وجود نشانه‌های واضح در برخی افراد تاحدودی دشوار است. بسیاری از افراد که از روش‌های ایمن استفاده می کنند یا به مراقبت از خود اهمیت می دهند، هیچ علامت فیزیکی قابل مشاهده‌ای در بدن خود ندارند. به ویژه وقتی مدت زمان زیادی از وقوع رابطه می گذرد، نشانه‌ها و عوارض ناشی از رابطه مقعدی کاهش می یابند.

علاوه بر این، وضعیت جسمی و سلامتی هر فرد بر نشانه‌های قابل مشاهده تأثیر می گذارد. برخی افراد به دلیل ویژگی‌های فردی یا رعایت بهداشت و استفاده از روش‌های محافظتی، آسیب کمتری می بینند.

همچنین، عوامل روانی و اجتماعی نیز گاهی مانع از بیان تجربیات و اطلاعات لازم برای تشخیص می شوند، که این موضوع به پیچیدگی تشخیص این نوع روابط می‌افزاید.

شواهد رابطه مقعدی تا چه مدت قابل تشخیص است؟

شواهد رابطه مقعدی به نوع نشانه‌ها و آسیب‌ها بستگی دارد. برای مثال، نشانه‌های فیزیکی مانند کبودی یا آسیب‌های بافتی بلافاصله بعد از رابطه و تا چند روز پس از آن قابل مشاهده است.

اما با گذشت زمان، این نشانه‌ها  به تدریج کاهش می یابند و در نهایت ناپدید می شوند. این بدان معناست که در صورت عدم وجود آسیب‌های جدی، تشخیص رابطه تنها چند روز پس از وقوع آن ممکن است.

از سوی دیگر، شواهد بیولوژیکی برای مدت طولانی‌تری قابل شناسایی باقی می مانند. برای مثال، عفونت‌ها یا بیماری‌های مقاربتی ناشی از رابطه مقعدی معمولا با انجام آزمایش‌های خاص قابل تشخیص هستند و این آزمایش‌ها را می توان چند هفته یا حتی ماه‌ها بعد از وقوع رابطه انجام داد.

بنابراین، در حالی که برخی نشانه‌ها به سرعت از بین می‌روند، شواهد بیولوژیکی برای مدت طولانی‌تری در دسترس می مانند.

چه عواملی بر ماندگاری شواهد تاثیر می گذارند؟

سوال و جواب درباره رابطه مقعدی بسیار است و مهمترین آنها به بحث درمورد ماندگاری شواهد مربوط می شود. مدت ماندگاری آثار رابطه مقعدی در بدن متفاوت است، و این مساله پزشک قانونی تشخیص دخول را با چالش های زیادی مواجه می کند. برخی از عوامل تاثیرگذار بر ماندگاری شواهد رابطه مقعدی عبارتند از:

• نوع فعالیت و دفعات رابطه
• شرایط پزشکی خاص با ایجاد علائم مشابه
• استفاده از روان کننده و میزان تجربه قبلی

عفونت‌های مقاربتی مانند کلامیدیا یا سوزاک از چالش های موجود در مسیر پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی هستند. این بیماری ها باعث التهاب و درد در ناحیه مقعد می شوند و علائمی مشابه رابطه مقعدی در بدن ایجاد می کنند.

همچنین، بیماری‌های گوارشی مانند بواسیر یا فیستول‌ها نیز در اغلب موارد به زخم‌ها و ناراحتی‌های مشابه منجر می شوند. به همین دلیل، پزشک قانونی تشخیص دخول برای بررسی رابطه مقعدی به معاینات پزشکی و تاریخچه پزشکی کامل فرد مراجعه می کند. 

توجه: برای اینکه از بیماری ها و عفونت های مقاربتی پیشگیری کنید، یکی از بهترین راه های پیشگیری تزریق واکسن گارداسیل است. با تزریق این واکسن، می توانید درصد انتقال بیماری های جنسی را کاهش دهید.

آیا در آزمایش ازدواج رابطه مقعدی مشخص می شود؟

سوال و جواب درباره رابطه مقعدی و تشخیص آن در هنگام ازدواج بیشتر است. آزمایش‌های پیش از ازدواج شامل بررسی‌های پزشکی برای شناسایی بیماری‌های مقاربتی و عفونت‌ها هستند.

این آزمایش‌ها به شناسایی عفونت‌های مرتبط با رابطه جنسی از نوع واژینال، مقعدی یا سکس دهانی، کمک می کنند. اما هیچ یک از این آزمایش‌ها به طور خاص به تشخیص رابطه مقعدی نمی‌پردازند.

آزمایش‌های معمولی مانند تست‌های خون و ادرار می توانند وجود عفونت‌ها یا عوامل بیماری‌زا را نشان بدهند اما به طور مستقیم وجود یا عدم وجود رابطه مقعدی را  مشخص نمی کنند.

بنابراین، با وجود آنکه عفونت‌ها و بیماری‌های مقاربتی از طریق این آزمایش‌ها شناسایی می شوند، خود رابطه مقعدی به عنوان یک موضوع خاص در این نوع آزمایش‌ها مشخص نمی‌شود و برای اینکار باید به پزشک قانونی تشخیص دخول مراجعه کنید.

باورهای نادرست درباره تشخیص پزشکی قانونی و رابطه مقعدی

اکنون در میان انبوهی از سوال و جواب درباره رابطه مقعدی به توضیح باورهای نادرست در این زمینه می پردازیم. باورهای نادرست در مورد پزشک قانونی تشخیص دخول اغلب به سردرگمی افراد منجر می شود. یکی از باورهای نادرست این است که هرگونه نشانه فیزیکی در ناحیه مقعد به طور قطعی از نشانه های رابطه مقعدی محسوب می شود.

در حالی که این نشانه‌های فیزیکی گاهی در اثر عوامل دیگری، مانند آسیب‌های تصادفی یا بیماری‌های مقاربتی رخ می دهند و نمی‌توان به تنهایی بر اساس این نشانه‌ها نتیجه‌گیری کرد.

باور نادرست دیگر این است که آزمایش‌های پزشکی قانونی همیشه می‌توانند رابطه مقعدی را تشخیص دهند. در حقیقت، این آزمایش‌ها به شناسایی عفونت‌ها و آسیب‌ها کمک می کنند، اما نمی توانند زمان و شرایط ایجاد  این نشانه ها را تشخیص بدهند. به همین دلیل، پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی در بسیاری از موارد با چالش‌های زیادی روبه‌رو است.

آیا امکان تشخیص صددرصدی وجود دارد؟

خیر، در واقع نشانه‌های رابطه مقعدی در یک فعالیت جنسی  به عوامل مختلفی بستگی دارد. برخی افراد به دلیل استفاده از روش های ایمن هیچ نشانه فیزیکی از خود نشان نمی دهند.

همچنین، آسیب‌ها و نشانه‌های فیزیکی قبل از بررسی رابطه مقعدی به مرور زمان کاهش می یابند و ناپدید می شوند، که این خود دشواری‌هایی در تشخیص ایجاد می‌کند.

علاوه بر این، آزمایش‌های بیولوژیکی برای شناسایی عفونت‌ها یا بیماری‌های مقاربتی در طول آنال سکس انجام می شوند و این آزمایش‌ها به طور خاص مشخص کننده وقوع رابطه مقعدی نیستند. بنابراین، حتی زمانی که شواهدی مبنی بر رابطه مقعدی وجود دارد، باز هم هیچ مدرکی نمی‌تواند به طور قطعی و با اطمینان ۱۰۰ درصدی این رابطه را تأیید کند.

آیا هر رابطه مقعدی نشانه ای قابل مشاهده برجا می گذارد؟

خیر، هر رابطه مقعدی نشانه‌ای قابل مشاهده برجا نمی‌گذارد. بسیاری از افراد ممکن است به طور کامل رابطه مقعدی برقرار کنند بدون اینکه هیچ گونه آسیب یا نشانه فیزیکی مشخصی به وجود آید. این موضوع به عوامل مختلفی از جمله رعایت بهداشت، استفاده از روش‌های ایمن و وضعیت جسمانی فرد بستگی دارد.

افرادی که به طور منظم از لوبریکانت‌ها یا از تکنیک‌های مناسب برای کاهش آسیب استفاده می‌کنند، می توانند به راحتی از آسیب‌های فیزیکی پیشگیری کنند.

علاوه بر این، مدت ماندگاری آثار رابطه مقعدی در بدن متفاوت است. در برخی موارد، نشانه‌ها فقط در مراحل اولیه پس از رابطه قابل مشاهده هستند و پس از گذشت زمان، به تدریج از بین می روند.

بنابراین، عدم وجود نشانه‌های قابل مشاهده به معنای عدم وقوع رابطه مقعدی نیست و مراجعه به پزشک قانونی و تشخیص رابطه مقعدی در برخی موارد بی نتیجه است.  

بیشتر بخوانید: مراقبت ها و نکات کلیدی رابطه جنسی بعد از کاشت مو

تاثیر ژنتیک و انعطاف پذیری بدن بر تشخیص

حتی سوال و جواب درباره رابطه مقعدی نیز به ژنتیک کشیده می شود. در واقع تاثیر ژنتیک و انعطاف‌پذیری بدن نقش مهمی در تشخیص رابطه مقعدی ایفا می کند. هر فرد دارای ویژگی‌های ژنتیکی خاصی است که  بر ساختار آناتومیکی و نوع بافت ناحیه مقعد تأثیر می گذارد.

عواملی مانند ضخامت پوست، میزان الاستیسیته بافت و قدرت عضلات در برخی افراد بیشتر از دیگران است. این ویژگی‌ها بر شدت آسیب‌ها و نشانه‌های فیزیکی ناشی از رابطه مقعدی تأثیر می گذارند و در نتیجه، تشخیص آن را دشوارتر می کنند.

در نهایت؛ پزشک قانونی بهترین راه تشخیص

پزشکی قانونی تنها ارگان قانونی است که می تواند به بررسی و تحلیل شواهد مرتبط با رابطه مقعدی بپردازد. پزشکی قانونی و تشخیص رابطه مقعدی نیازمند ترکیب شواهد مختلف فیزیکی، آزمایش‌های پزشکی و اطلاعات روانشناختی است. با این حال از آنجایی که مدت ماندگاری آثار رابطه مقعدی در بدن زیاد نیست، نشخیص آنال سکس در برخی موارد دشوار و یا حتی غیر ممکن می شود.