بیماری لوپوس چیست؟ + علائم و بهترین روش درمان لوپوس

زمان مطالعه این مطلب: 6 دقیقه

لوپوس یک بیماری خودایمنی است که می‌تواند باعث درد مفاصل، تب، خارش پوست و آسیب به برخی اندام‌ها شود. برای درمان لوپوس باید اقدامات کنترلی جهت کاهش علائم بیماری داشته باشید. لوپوس بیشتر در زنان بین سنین ۱۵ تا ۴۵ سال دیده می‌شود. اما لوپوس چیست؟ چه عواملی باعث ابتلا به لوپوس می‌شود؟ علائم بیماری لوپوس چیست؟ تا انتها با ما همراه باشید تا در این مقاله از مجله سلامت کیوان به پاسخ این سوالات بپردازیم.

لوپوس چیست؟

بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) که معمولاً به آن لوپوس گفته می‌شود، یک بیماری خود ایمنی مزمن است که می‌تواند باعث ایجاد التهاب و درد در هر قسمت از بدن شود. هنگامی که شما یک بیماری خود ایمنی دارید، سیستم ایمنی بدن شما با خود مبارزه می‌کند و این حملات باعث اجاد علائمی خواهد شد. سیستم ایمنی قرار است با تهدیدات احتمالی بدن مانند عفونت‌ها مبارزه کند، اما در این مورد، سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند سلول‌های سالم را از سلول‌های مهاجم تشخیص دهد به همین دلیل به بافت‌ها و اندام های بدن حمله می‌کند.

اگر مبتلا به بیماری لوپوس هستید، ممکن است درد مفاصل، حساسیت‌های پوستی، بثورات و مشکلات مربوط به اندام‌های داخلی را تجربه کنید. بسیاری از این علائم ممکن است به صورت موجی بیایند و از بین بروند. گاهی اوقات، علائم لوپوس ممکن است خفیف یا قابل توجه نباشند، گاهی اوقات هم ممکن است علائم شدیدی را تجربه کنید که بر روی زندگی روزمره شما تاثیر می‌گذارد.

هر کسی ممکن است به بیماری لوپوس مبتلا شود. این بیماری می‌تواند در زنان، مردان، کودکان و حتی نوزادان نیز اتفاق بیفتد. بیماری لوپوس در زنان بیشتر از مردان شایع است. حدود 90 درصد از موارد تشخیص این بیماری را زنان در سنین باروری تشکیل می‌دهند.⁽¹⁾

در زیر می‌توانید تصویری از یک بیمار مبتلا به لوپوس مشاهده نمائید.

انواع بیماری لوپوس

انواع مختلفی از بیماری لوپوس وجود دارد، که در ادامه به بررسی هرکدام خواهیم پرداخت.

• لوپوس اریتماتوز پوستی: این نوع لوپوس، پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلا به لوپوس اریتماتوز پوستی ممکن است مشکلاتی مانند حساسیت به آفتاب و بثورات پوستی را ایجاد کنند. ریزش مو نیز می‌تواند از علائم این بیماری باشد.
• لوپوس سیستمیک اریتماتوز: شایع‌ترین نوع بیماری لوپوس است. این نوع با ایجاد جوش و کهیر به شکل پروانه‌ای بر روی گونه‌ها و بینی آغاز می‌شود و در صورت عدم درمان به کل بدن گسترش خواهد یافت.
• لوپوس ناشی از دارو: این نوع بیماری لوپوس در اثر مصرف برخی داروها ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به لوپوس ناشی از دارو ممکن است بسیاری از علائم مشابه لوپوس اریتماتوز سیستمیک را داشته باشند، اما معمولاً علائم آن موقتی است.
• لوپوس نوزادی: یک نوع نادر از بیماری لوپوس، لوپوس نوزادی است. این بیماری در هنگام تولد نوزادان یافت می‌شود. کودکانی که با لوپوس نوزادی متولد می‌شوند دارای آنتی‌بادی هایی هستند که از مادرشان به آنها منتقل شده که در زمان بارداری لوپوس داشته‌اند.

علائم لوپوس چیست؟

طیف گسترده‌ای از علائم وجود دارد که ممکن است در صورت داشتن این علائم، به بیماری لوپوس شک کنید. بیماری لوپوس اغلب بافت‌های پوست، مفاصل و اندام‌های داخلی را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. به همین دلیل می‌تواند علائم متفاوتی داشته باشد. همه افراد مبتلا به لوپوس مجموعه‌ای از علائم را ندارند. همچنین، بسیاری از این علائم با آنچه که می‌توانید با با سایر شرایط پزشکی تجربه کنید مشابهت دارند. این یکی از مشکلات در تشخیص افراد مبتلا به لوپوس است.

علائم بیماری لوپوس ممکن است به کندی ایجاد شوند. اگر به لوپوس مبتلا باشید، ممکن است به مرور زمان متوجه علائم جدیدی شوید. همچنین شدت علائم شما نیز می‌تواند در طول زمان تغییر کند. گاهی اوقات علائم ممکن است به سختی وجود داشته باشند در حالی که گاهی اوقات ممکن است باعث تشدید شوند که به آن شعله ور شدن لوپوس گفته می‌شود. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که علائم بیماری لوپوس شما به طور ناگهانی شدیدتر از قبل شوند.⁽²⁾

علائم بیماری لوپوس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم لوپوس در زنان

اکثر زنان ممکن است به بیماری لوپوس مبتلا شوند. زنان معمولاً در طول ابتلا به بیماری لوپوس تمامی علائم آن را تجربه می‌کنند، اما می‌توانند عوارضی نیز داشته باشند که بر قسمت‌های مختلف بدن آن‌ها تأثیر می‌گذارد. این عوارض می‌تواند شامل مشکلات کلیوی، پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی باشد.

مطالب مرتبط:

• علائم سرخک در کودکان
• بیماری مننژیت، علائم، پیشگیری و درمان
• سیستم ایمنی چیست؟ روش‌های تقویت سیستم ایمنی بدن

تشخیص بیماری لوپوس چیست؟

فرآیند تشخیص بیماری لوپوس می‌تواند طولانی و دشوار باشد. علائمی که ممکن است با لوپوس تجربه کنید می‌تواند با علائم سایر بیماری‌ها شباهت داشته باشند. معمولاً پزشکان برای تشخیص بیماری لوپوس با سابقه خانوادگی بیمار شروع می‌کنند تا ببینند آیا لوپوس در خانواده شما وجود دارد یا خیر. سپس، پزشک از شما می‌خواهد در مورد علائمی که تجربه کرده‌اید صحبت کنید. پس از صحبت در مورد علائم با شما، پزشک برخی آزمایشات را انجام می‌دهد. این آزمایش‌ها به دنبال مواردی مانند کم خونی و سایر ناهنجاری‌ها هستند. آزمایش آنتی بادی (ANA) یکی از آزمایشاتی است که پزشکان برای تشخصی بیماری لوپوس انجام می‌دهند. این آزمایش به دنبال آنتی‌بادی‌هایی است که می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به یک بیماری خودایمنی باشد.

درمان بیماری لوپوس چیست؟

نحوه درمان بیماری لوپوس توسط پزشک می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد، از جمله:

• شدت علائم بیمار
• سن و جنسیت بیمار
• سلامت عمومی بیمار
• سابقه پزشکی بیمار
• علائم و عوارضی که بیمار تجربه می‌کند
• داروهایی که بیمار ممکن است مصرف کند.

درحال حاضر هیچ درمان قطعی برای بیماری لوپوس وجود ندارد. لوپوس یک بیماری مزمن است که نیاز به مدیریت منظم دارد. هدف از درمان این است که شما بتوانید علائم بیماری خود را کنترل و مدیریت کنید و میزان آسیبی که این بیماری به اندام‌های شما وارد می‌کند را محدود کنید. متأسفانه، لوپوس غیرقابل پیش‌بینی است و تأثیری که این بیماری بر شما می‌گذارد می‌تواند در طول زمان تغییر کند. شما باید به طور منظم به پزشک مراجعه کنید و برنامه سلامتی خود را با علائم بیماری مطابقت دهید.

افرادی که علائم خفیفی از بیماری لوپوس را دارند ممکن است به درمان محدودی نیاز داشته باشند. این افراد ممکن است علائمی داشته باشند اما در حال حاضر نیازی به درمان ندارند و علائم بیماری بعد از گذشت مدتی از بین بروند. هرچند برخی دیگر ممکن است به یک برنامه درمانی تهاجمی نیاز داشته باشند. این افراد معمولاً عوارض جدی‌تری دارند مانند عوارض قلبی، ریوی یا کلیوی داشته باشند.

داروی درمان بیماری لوپوس چیست؟

داروهایی که می‌توانند برای درمان و کنترل علائم بیماری لوپوس استفاده شوند عبارتند از:

استروئیدها: کرم‌های استروئیدی را می‌توان مستقیماً روی بثورات استفاده کرد. استفاده از این کرم‌ها به خصوص برای بثورات خفیف معمولا بی‌خطر و موثر هستند. استفاده از کرم‌ و قرص‌های استروئیدی در دوزهای پایین می‌تواند برای علائم خفیف یا متوسط لوپوس بسیار موثر باشد.

هیدروکسی کلروکین: این دارو معمولاً برای کمک به مدیریت مشکلات خفیف مرتبط با لوپوس، مانند بیماری لوپوس پوستی و مفاصل استفاده می‌شود.

سیکلوفسفامید و مایکوفنولات موفتیل: این داروها داروهای شیمی درمانی هستند که اثرات بسیار قدرتمندی در کاهش فعالیت سیستم ایمنی دارند. آنها برای درمان اشکال شدیدتر لوپوس استفاده می‌شوند.

بلیموماب: این دارو یک آنتی بادی مونوکلونال است که فعالیت گلبول های سفید خون (لنفوسیت ها) را که اتوآنتی بادی می‌سازند، کاهش می‌دهد. از دست دادن توانایی سیستم ایمنی برای تمایز بین آنتی ژن‌های خودی و غیر خودی علت اصلی ایجاد اتوآنتی‌بادی است. اتوآنتی بادی‌ها مهم هستند زیرا باعث آسیب‌های بافتی می‌شوند.

ریتوکسیماب: این دارو یک آنتی بادی مونوکلونال است که فعالیت گلبول‌های سفید خون را که اتوآنتی بادی می‌سازند، کاهش می‌دهد.

توجه داشته باشید که داروهای معرفی شده صرفا جهت آشنایی شما عزیزان ذکر شده است. توصیه می‌شود قبل از مصرف هرگونه دارو برای کنترل علائم این بیماری با پزشک متخصص مشورت نمائید و از مصرف خودسرانه دارو پرهیز کنید.

برای جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس چه کنم؟

در حالی که لوپوس قابل پیشگیری نیست، می‌توانید تغییراتی در زندگی روزمره خود ایجاد کنید تا از تشدید علائم آن جلوگیری کنید.

اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور خورشید: برای بسیاری از مبتلایان به بیماری لوپوس، قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند مشکل ساز باشد. سعی کنید در ساعات اوج نور خورشید از بیرون رفتن، خودداری کنید.

رعایت سبک زندگی سالم: انتخاب یک سبک زندگی سالم، و یک رژیم غذایی می‌تواند نقش موثری در مدیریت و کنترل بیماری لوپوس داشته باشد.

کلام آخر

لوپوس نوعی از بیمارهای خود ایمنی است که به دلیل حمله سیستم ایمنی به بافت‌ها و اندام‌های خودی بدن ایجاد می‌شود. اکثر افراد مبتلا به لوپوس، زنان هستند. لوپوس یک بیماری خودایمنی است که می‌تواند باعث درد مفاصل، تب، خارش پوست و آسیب به برخی اندام‌ها شود. در حال حاضر هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد. هدف از درمان این است که شما بتوانید علائم بیماری خود را کنترل و مدیریت کنید و میزان آسیبی که این بیماری به اندام های شما وارد می‌کند را محدود کنید.