کدام یک از انواع زگیل تناسلی پرخطر بوده و باعث سرطان می‌شود؟

0 1,723
زمان مطالعه این مطلب: 5 دقیقه

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) شایع ترین ویروس مقاربتی است که پزشکان سالانه حدود 13 میلیون مورد جدید را تشخیص می‌دهند. این ویروس می‌تواند از طریق رابطه جنسی پوست به پوست واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل شود. یک فرد ممکن است متوجه نشود که به عفونت مبتلا شده است زیرا گاهی اوقات هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند.

 خیلی از افراد درباره شکل زگیل تناسلی پرخطر و دیگر جزئیات آن در اینترنت سرچ می‌کنند. در این نوشته از مجله سلامت کیوان درباره زگیل تناسلی پرخطر توضیح می‌دهیم و شما را با انواعی از ویروس اچ پی وی که ریسک و خطر بیشتری دارند آشنا می‌کنیم.

زگیل تناسلی پرخطر چیست؟

برخی از انواع HPV می‌توانند باعث سرطان شوند. این بدان معنی است که آنها “ریسک بالا” هستند. اکثر انواع ویروس اچ پی وی کم خطر هستند و مشکلی ایجاد نمی‌کنند. اما چندین نوع از  ویروس HPV  پرخطر هستند. بیماری زگیل تناسلی در اغلب موارد درمان می‌شود، اما در موارد اندک این بیماری می‌تواند باعث سرطان شود.

هنگامی که یک نوع پرخطر HPV سلول‌ها را آلوده می‌کند، نحوه ارتباط آنها با یکدیگر را تغییر می‌دهد. از این رو به آن ویروس زگیل تناسلی پرخطر گفته می‌شود. همچنین باعث تکثیر سلول‌ها می‌شود. معمولاً سیستم ایمنی از این سلول‌ها آگاه می‌شود و آنها را تنظیم می‌کند.

با این‌حال، اگر این سلول‌های غیرطبیعی باقی بمانند، می‌توانند به تغییر خود ادامه دهند و تبدیل به پیش سرطانی شوند.

HPV سلول‌های سنگفرشی نازک و مسطح را که سطح داخلی برخی از اندام‌ها را پوشانده‌اند، آلوده می‌کند. به همین دلیل، بیشتر سرطان‌های مرتبط با HPV را سرطان سلول سنگفرشی می‌نامند. این ویروس همچنین می‌تواند باعث ایجاد سرطان در سلول‌های غددی دهانه رحم شود و به این سرطان آدنوکارسینوما می‌گویند.

انواع ویروس HPV چیست؟

بیش از 200 نوع ویروس اچ پی وی  وجود دارد. پزشکان آنها را به عنوان سرطان زا و غیر سرطان زا دسته بندی می‌کنند که حداقل 14 نوع از انواع ویروس HPV سرطانزا هستند، به این معنی که می‌توانند در مواردی باعث سرطان شوند.

انواع غیر سرطان زا معمولاً هیچ مشکل جدی برای سلامتی ایجاد نمی‌کنند. پزشک ممکن است به انواع غیر سرطان زا HPV به عنوان HPV که صرفا زگیل ایجاد می‌کند اشاره کند.

HPV کم خطر یا غیر سرطانزا

انواع کم خطر یا غیر سرطانزا ویروس به ندرت باعث ضایعات پیش سرطانی می‌شوند، اگرچه ممکن است همچنان باعث تغییرات سلولی شوند.

اگر برخی از انواع کم خطر HPV در بدن باقی بماند، می‌تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود. اینها توده‌های خوش خیمی هستند که می‌توانند در اطراف اندام تناسلی، کشاله ران و مقعد ایجاد شوند.

حدود 40 نوع HPV کم خطر می‌تواند ناحیه تناسلی را آلوده کند. انواع HPV 6 و 11 HPV شایع‌ترین علل زگیل تناسلی هستند که باعث حدود 90٪ موارد زگیل می‌شوند.

برخی از انواع کم خطر نیز می‌توانند باعث رشد زگیل در دهان و گلو شوند. این بیماری پاپیلوماتوز تنفسی عود کننده نامیده می‌شود و در کودکان بیشتر از بزرگسالان دیده می‌شود. “پاپیلوما” نام دیگری برای “زگیل” است.

این توده‌ها اغلب خوش خیم هستند، اما می‌توانند باعث انسداد شدید راه هوایی و عوارض شوند. در موارد بسیار نادر ممکن است این زگیل‌ها سرطانی شوند.

HPV پرخطر یا سرطانزا

اگر سیستم ایمنی عفونت را از بین نبرد، ویروس زگیل تناسلی پرخطر می‌تواند باعث ایجاد چندین نوع سرطان شود.

تحقیقات نشان می‌دهد که انواع 16 و 18 HPV باعث 70 درصد موارد سرطان دهانه رحم و ضایعات پیش سرطانی دهانه رحم می‌شود. یک مطالعه کوچک در سال 2021 نشان داد که کمتر از نیمی از موارد مبتلا به HPV دارای نوع 16 بودند.

برآوردها حاکی از آن بوده که HPV پرخطر باعث 3% همه موارد سرطان در زنان و 2% از کل موارد سرطان در مردان در ایالات متحده شده است.

در مراحل اولیه، سرطان دهانه رحم ممکن است علائمی ایجاد نکند. اگر علائم ظاهر شوند، معمولاً عبارتند از:

  • خونریزی غیر طبیعی واژینال
  • ترشحات غیر طبیعی از واژن، با بوی قوی یا حاوی خون
  • درد هنگام رابطه جنسی
  • درد لگن

ویروس زگیل تناسلی پرخطر همچنین می‌تواند سلول‌های نواحی دیگر را نیز تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است به سرطان تبدیل شود. سایر سرطان های مرتبط با HPV عبارتند از:

  • oropharyngeal
  • مقعدی
  • آلت تناسلی
  • واژینال
  • فرج

علائم زگیل تناسلی پرخطر

در برخی افراد، عفونت با انواع اچ پی وی پرخطر طولانی‌تر می‌شود و همین باعث ایجاد تغییراتی در لوله‌های سرویکس (دهانه رحم) شده و ممکن است به سرطان تناسلی تبدیل شود. همین نوع ویروس می‌تواند باعث ایجاد تغییرات غیرعادی در سلول‌های آلت تناسلی مردانه و مقعد شود.

شکل زگیل تناسلی پر خطر

زگیل‌های تناسلی پرخطر معمولا کوچک با زخم‌های سفت تاول مانند هستند. شکل این زگیل‌ها می‌تواند برجسته، مسطح و صاف یا شبیه گل کلم باشد و در اندازه‌های مختلف هستند. این زگیل‌ها بسته به نوع ویروس فرد مبتلا، روی نواحی تناسلی یا سایر قسمت‌های بدن ایجاد می‌شوند. 

بیشتر بخوانید:

تست HPV چیست و چگونه است؟

هدف اصلی از غربالگری دهانه رحم شناسایی ضایعات پیش سرطانی ناشی از HPV است. پزشکان می‌توانند ضایعات را برای جلوگیری از ایجاد سرطان‌های مهاجم حذف کنند.

از آنجایی که HPV می‌تواند بدون ایجاد علائم ایجاد شود، بهترین روش تشخیص ویروس HPV انجام غربالگری‌های منظم است که راه مهمی برای تشخیص زودهنگام هرگونه تغییر در افراد است. هر فردی با سیستم ایمنی ضعیف یا سابقه پزشکی ضایعات دهانه رحم و ویروس زگیل تناسلی پرخطر ممکن است نیاز به غربالگری مکرر داشته باشد.

سرطان دهانه رحم و سرطان مقعد و انواعی از سرطان زبان و گلو سرطان‌های مرتبط با HPV پرخطر است که آزمایش آن توسط سازمان غذا و دارو تایید شده است. گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده توصیه می‌کند که زنان 21 تا 29 سال هر 3 سال یک بار غربالگری سرطان دهانه رحم را انجام دهند.

برای زنان بین 30 تا 65 سال، کارگروه انجام تست HPV و پاپ اسمیر را هر 5 سال یک بار یا پاپ اسمیر به تنهایی هر 3 سال یک بار توصیه می‌کند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) انجام آزمایشات معمول برای HPV را به همه توصیه می‌کنند.

غربالگری

آزمایش پاپ اسمیر زمانی تنها نوع غربالگری سرطان دهانه رحم بود. این آزمایش شامل جمع آوری سلول‌ها از دهانه رحم است. این کار فقط چند دقیقه طول می‌کشد و یک آزمایش سرپایی است. پزشک نمونه را به آزمایشگاه می‌فرستد، آزمایشگاهی که وجود ناهنجاری در سلول‌های دهانه رحم را بررسی می‌کند.

غربالگری سرطان دهانه رحم در حال حاضر شامل آزمایش HPV نیز می‌شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است انجام همزمان تست پاپ اسمیر و تست HPV را توصیه کند.

تست پاپ اسمیر شامل بررسی سلول‌ها از نظر تغییرات پیش سرطانی است. آزمایش HPV به دنبال DNA  ویروس است. پزشک تنها در صورتی ممکن است این آزمایش را تجویز کند که فرد به احتمال زیاد عفونت زگیل تناسلی پرخطر داشته باشد.

نتایج هر دو تست پاپ اسمیر و تست HPV به پزشک تصور واضح‌تری از خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در فرد می‌دهد. نتایج منفی هر دو آزمایش نشان‌دهنده خطر بسیار پایین ایجاد ضایعات پیش سرطانی دهانه رحم در چند سال آینده است.

چطور از ابتلا به زگیل تناسلی پرخطر پیشگیری کنیم؟
چطور از ابتلا به زگیل تناسلی پرخطر پیشگیری کنیم؟

چطور از ابتلا به زگیل تناسلی پرخطر پیشگیری کنیم؟

فرد می‌تواند خطر ابتلا به HPV خود را با موارد زیر کاهش دهد:

  • دریافت واکسن HPV
  • استفاده مداوم از روش‌های بازدارنده مانند کاندوم در طول رابطه جنسی
  • محدود کردن تعداد شرکای جنسی
  • عدم استفاده از وسایل و یا پوشاک مشترک با فرد مبتلا به ویروس HPV

یکی از بهترین روش‌های پیشگیری از ابتلا به انواع زگیل تناسلی پرخطر، واکسن Gardasil 9 است که از افراد در برابر چندین نوع پرخطر HPV از جمله انواع 16 و 18 – و همچنین انواع کم خطر مرتبط با زگیل محافظت می‌کند.

به گفته متخصصین آزمایشگاه کیوان، واکسن Gardasil 9 ابتلا به انواع سرطان مرتبط با HPV را کاهش می‌دهد. این واکسیناسیون در دو نوبت به فاصله 6 تا 12 ماه انجام می‌شود. افراد 15 سال به بالا آن را در سه دوز دریافت می‌کنند. برای دریافت واکست اچ پی وی تا سن 45 سالگی فرصت دارید. اما هرچه زودتر این واکسن تزریق شود بهتر است.

پس از دریافت دوزهای مورد نیاز واکسن، 98 درصد از افراد آنتی‌بادی‌های لازم را برای محافظت از خود در برابر سویه‌های پرخطر تولید می‌کنند که نشان می‌دهد واکسن بسیار مؤثر است. (1)

جمع بندی

در این نوشته از مجله سلامت کیوان درباره ویروس زگیل تناسلی پرخطر در زنان و مردان صحبت کردیم و انواع پرخطر اچ پی وی را به شما معرفی کردیم. فراموش نکنید که تزریق واکسن HPV در اسرع وقت می‌تواند شما را در مقابل این ویروس‌ها ایمن کند و از گسترش این بیماری پیشگیری کند.

کدام انواع ویروس زگیل تناسلی پرخطر هستند؟

انواع 16 و 18 ویروس اچ پی وی ریسک بالا هستند. البته در اغلب موارد درمان می‌شوند.

آیا ویروس اچ پی وی همیشه علائم دارد؟

خیر، ویروس اچ پی وی در خیلی از موارد با علائمی همراه نیست، اما فرد می‌تواند ناقل ویروس و مبتلا باشد.

بیشتر موارد زگیل تناسلی مربوط به کدام تایپ اچ پی وی است؟

بیشتر موارد زگیل تناسلی از تایپ 6 و تایپ 11 ویروس اچ پی وی ناشی می‌شوند.

منبع medicalnewstoday
نظر بگذارید

ایمیل شما منتشر نمی شود.