علائم تبخال تناسلی و تبخال دهانی تب خال تناسلی و تب خال دهانی

HSV هرپس سیمپلکس ویروس‌­ها (HSV) شامل HSV-1 و HSV-2 است از نظر روش انتقال با هم تفاوت دارند، HSV-1 (عامل اصلی تبخال لب) از طریق تماس بزاق آلوده و HSV-2 (عامل اصلی تبخال تناسلی)  از طریق تماس جنسی يا دستگاه تناسلی مادر (به نوزاد) منتقل می‌شود.

از طريق تماس فرد حساس با فرد بیمار منتقل می‌شود. ويروس برای ايجاد عفونت بايد با سطوح مخاطی يا سطوح پوستی آسيب ديده مواجه شود (پوست سالم در برابر ويروس مقاوم است). عفونت‌­های اوليه HSV معمولا غيرآشكار هستند و خفيف، اما در زمان عود بیماری بسیار شدیدتر از عفونت‌های اولیه هستند و علائم بالینی ظاهر می‌گردد.

۱) بیماری حلقی-دهانی

عفونت اوليه HSV-1 معمولا بدون علامت است، اما در كودكان كم سن بيماری علامت‌دار با درگيری مخاط دهان و لثه رخ می‌دهد. التهاب لثه برجسته‌­ترين و شايع‌­ترين ضايعه قابل مشاهده است. بيماری عود كننده (تب تاولی، blisters fever ،sores cold ) با گروهی از وزيكول‌­ها كه به طور شايعی در اطراف لب قرار دارند، مشخص می‌شود.

۲) کراتوکنژنکتیویت (التهاب ملتحمه و قرنیه چشم)

عفونت اوليه  HSV-1 ممكن است در چشم رخ دهد. ضايعات عود كننده شايع می‌باشد و به صورت كراتيت دندريتيك (زخم‌های قرنيه) يا به صورت وزيكول­‌هايي روی پلک بروز مي‌­كنند. زخم‌­های قرنيه كه از عفونت‌­های مكرر HSV ناشی می‌شوند، ممكن است منجر به كدر شدن دائمی قرنيه و كوری گردند. چنين عودهايی معمولا يكطرفه هستند (محدود به يك چشم).

۳) هرپس تناسلی (تبخال تناسلی)

معمولا توسط HSV-2  ايجاد می‌شود. عفونت اوليه ممكن است شديد بوده و حدود 3 هفته طول بكشد كه با ايجاد ضايعات وزيكولار و پوسچولار بر روی آلت تناسلی مردان و گردن رحم، فرج، مهبل و پرينه در زنان همراه می‌باشد. عود عفونت شايع و معمولا خفيف است. تعداد محدودی وزيكول ظاهر می‌گردد و طی 10 روز التيام می‌یابند.

۴) عفونت­‌های پوستی

ضايعات موضع هرپس سيمپلكس­‌ها در خراش­‌های پوستی Traumatic herpes، روی انگشتان دندانپزشكان و پرسنل بيمارستانی  Herpetic whitlow (عقربك) ياHerpetic paronchia و روی بدن كشتی‌گيران Herpes Gladiatorum، کراتوکونزکتیویت، می‌باشند.

HSV-1 عمدتا باعث گرفتاری پوست ناحيه بالای كمر و  HSV-2 سبب گرفتاری پوست ناحيه پايين كمر می‌شود.

۵) انسفالیت (التهاب مغز)

ويروس طی عفونت اوليه يا راجعه ممكن است به مغز انتشار يابد، اما وزيكول‌­ها در سطح بدن ظاهر نمی‌شوند. معمولا HSV-1 مسئول اين موارد است، به جز در نوزادان. در صورت عدم درمان، ميزان مرگ و میر به 70 درصد افزایش می‌بابد. عفونت‌­های HSV-1  شايع‌­ترين علت انسفاليت‌­های تک گير و كشنده در انسان هستند.

۶) هرپس نوزادی

ممكن است به صورت داخل رحمي، در هنگام تولد يا بعد از تولد روی دهد كه عمده‌­ترين راه انتقال، در هنگام تولد و از طريق ضايعات هرپسی كانال زايمانی مي‌­باشد (برای جلوگيری ← سزارين).

عفونت هرپس نوزادی تقريبا هميشه علامت‌­دار است.